Alweer 7 maanden zijn de pups uit het lentenest. We verheugden ons om ze weer te zien. Natuurlijk hebben we goed contact met de eigenaren en zien we regelmatig foto’s en filmpjes. Maar ze weer terugzien is wel een heel mooi moment en tegelijkertijd een beetje spannend. Zou het goed gaan met de pups en de eigenaren? Het valt soms niet mee met een pup in huis, het kan op sommige momenten zwaar zijn. Misschien valt het tegen of hebben ze moeite met bepaald gedrag. Het is een lange weg voor de pup een stabiele huishond is.
We ontmoetten elkaar in het bunderbos in Drunen. Het buitenterras was voor ons alleen, het weerzien verliep levendig en met veel enthousiasme. Er was weinig rust voor een kopje koffie met Brabants worstenbroodje. Eigenlijk konden we niet wachten op het moment de pups samen te zien rennen door de Drunense duinen.
De zes pups maar ook dekreu Pepijn en oma Beaudine hebben genoten van de wandeling. Alle honden gingen vriendelijk met elkaar om. Er was geen moment van onenigheid. De eigenaren praatten druk over hun ervaringen en halverwege ploften we neer in het zand, het was warm.
Na de wandeling hebben we bij de Drie Linden lange tijd op het terras gezeten. Alle Barbets natuurlijk ook moe en voldaan. Het was fijn om met eigenaren en pups zo samen te zijn.
We kijken terug op een fijne dag. De pups zagen er zo goed uit, wat waren ze mooi geworden! De eigenaren tevreden en vol goede moed gaan nu verder met de opvoeding van hun Barbet. We blijven ze graag volgen en we hebben er alle vertrouwen in dat het straks evenwichtige Barbets zullen zijn.
Leave a Comment